Kiracı ve Ev Sahibi Misali...

      Ne acı aşkı kaybettiğini  bilip te hala onu aramaya ümit etmek...Tükenmişlik hissinin sonu ne? Ne yapmalı şimdi...
      Bu kadar güçlü olurken kendi içinde, aşka kendini bu kadar yenik saymak, vazgeçmek...Kiracı ve ev sahibi misali, kiracıysan bir çok evin var istediğin zaman değiştirebilirsin; değişiklik istediğinde, içinde bulunduğun evden huzursuz olduğunda, canın sıkıldığında, sebepsiz bir şekilde...birde ev sahibi olmak var, her şeyini o evle paylaşmışsındır ve paylaşacaksındır. Evini değiştiremezsin herhangi bir sebepten dolayı ama onarım yaparsın, yenilik, değişiklik yapabilirsin. Tek bir evin vardır ve senindir, ve sende onun... Aşk misali hep kiracı olmak istemedik mi, hep öyle olmadık mı? İstediğimiz zaman; değişiklik istediğimizde, huzursuz olduğumuzda, canımız sıkıldığında herhangi bir yalanla veyahut sebepsiz bir şekilde terk etmedik mi?...Üstelik, tek bir kişi varken hayatımızda,  onun bize aitliğini bilirken; onu kendimiz gibi kabul etmek varken, her şeyi onunla paylaşmak ve paylaşacak olmak varken...İçimizdeki tutku, aşk, sevgi ile onu asla değiştirmeyi düşünmezken ilişkiyi onarmak, beraberce daha da sağlamlaştırmak varken, kendi içimizde yenilik ve hep değişik yapmak varken, sadakatlik, bağlılık dürüstlük varken...Kiracıyız hepimiz ve kimi zaman ev sahibi; izin veririz kiralanmaya, belki bilerek, belki bilmeyerek...Oysa gidicidir kiracıdır ya oda bilmeden...

      Vazgeçtim senden, uzak dur benden demenin bir o kadar zorluğu, yüreğine ancak ve ancak kendisini sığdırabilmenin anlamsızlığı...Ve sen sevgili ve senin sevdan sevgili her ikinizde bana fazla geldiniz, böylesi aşka susamışlık varken bile bende...Böylesi yürekten inanmak, alışmak varken sana ve sevgine...Oysa şimdi anladım çekip gitmek ne kadar zormuş, kalan kadar zor olmasa da belki.